Tot drie jaar geleden was Thea rolstoel gebonden. Maar liefst 26 jaar lang had zij dagelijks haar rolstoel nodig. “Laat ik beginnen met te vertellen dat ik zo min mogelijk medicijnen wil slikken. Ik vind het innemen ervan erg moeilijk, zeker als de pillen wat groot zijn. Het is voor mij dan ook een wedstrijd om zo min mogelijk medicijnen in te nemen. Doordat ik nu de rolstoel niet meer nodig heb en dus meer kan bewegen, kon ik met heel veel medicatie stoppen. Maar ik vrees dat ik nu wel op het minimum zit.”
Nadat Thea bijna 30 geleden aan haar meniscus werd geopereerd, ging het van kwaad tot erger. “Met mijn been ging het erg slecht na de operatie, waardoor ik niet meer kon en mocht lopen. Ik kreeg mijn knie niet meer goed recht, kon ‘m niet meer buigen en begon na verloop van tijd een erg slechte doorbloeding te krijgen. Toen mijn tenen en onderbeen een steeds rottere kleur kregen en de pijn niet meer houdbaar was, is er besloten tot amputatie. Daarna heb ik geprobeerd om met een kokerprothese te lopen. Dat lukte niet, omdat mijn been de koker niet accepteerde. Ik kreeg blaren en zweertjes.”
De verandering kwam toen Thea in 2017 een programma zag over de osseointegratie dit wordt ook wel een klikprothese genoemd. “Ik heb direct geprobeerd om daarvoor in aanmerking te komen; dat lukte in juni 2018. In het Erasmus MC kreeg ik mijn implantaat en veranderde mijn en ons leven. Ik kon lopen. En goed ook, echt kilometers ver!” In haar enthousiasme wilde Thea ook proberen om te gaan fietsen. “Dat had ik beter niet kunnen doen. Ik ben gevallen en brak – omdat ik op mijn implantaat viel – mijn heup en bovenbeen. Gelukkig hebben ze het weer kunnen maken en is het bot door het vele wandelen sterk genoeg geworden. Nu sta ik op de wachtlijst om de schroeven en de platen uit mijn been te halen. De pen en het bot zijn heel goed vergroeid dus de verwachting is dat ik straks weer goed en pijnvrij zal lopen.”
Thea houdt haar medicatie goed in de gaten, zodat ze zo veel mogelijk kan afbouwen of zelfs stoppen. “Met de amlodipine die mijn bloedvaten wijder maakt en bloeddruk verlaagt, ben ik nu helemaal gestopt en het gaat met mijn bloeddruk heel erg goed. Ik sta nog wel regelmatig onder controle. Helaas moest ik weer starten met de pijnstiller oxycodon 5mg in verband met de pijn in mijn stomp. Dat kan echt niet anders op het moment. Ik hoop na de operatie die er binnenkort aan komt weer te kunnen afbouwen.”
Naast de voorgeschreven medicatie, gebruikt Thea ook zelfmedicatie. “Ik gebruik op aanraden van de behandelend chirurg magnesium tegen de kramp in mijn linkerbeen en vitamine D voor de botaanmaak. Met glucosamine hoop ik mijn gewrichten soepel te houden.”
Thea vindt het belangrijk om zelf goed inzicht te hebben in haar medicatie, ook omdat er bepaalde medicatie is waar zij niet goed tegen kan. “Het is misschien raar, maar ik kan niet goed tegen morfine, maar wel tegen oxycodon wat ook morfine is. Geef me iets anders dan oxycodon en ik spuug alles onder. Dus dat houd ik goed in de gaten.”
